Tussen doodsangst en heel diep vertrouwen
Tussen doodsangst en diep vertrouwen
In de afgelopen maanden heb ik me bewogen tussen het voelen van verstikkende angst en heel diep vertrouwen.
Dit enorme contrast maakte het patroon waar ik al heel lang in zit, steeds helderder.
Nee, het is absoluut niet fijn om die intense angst te voelen.
En ja, het is hééééérlijk om in het diepe vertrouwen te baden en te zijn.
Vertrouwen in het leven is een thema dat mij is meegegeven tijdens mijn bijna dood ervaring.
Ik kan nu inmiddels voelen en zien dat dat vertrouwen altijd beschikbaar is.
Voor ons allemaal.
Het is maar net wat we in het hier en nu activeren in onszelf.
Even terug naar het patroon waar ik het net over had.
Als ik vanuit angst (groot of klein) handel, dan grijp ik naar controle en het regisseren van omstandigheden, zelfs naar het onderhuids manipuleren van de ander om hem of haar te laten doen wat ík wil.
Angst is de sluipmoordenaar van je dromen en diepe verlangens.
Door te handelen vanuit angst, te leven in angst, ga je van binnen steeds een beetje meer dood. Je wordt steeds harder naar jezelf, naar andere mensen en naar de wereld.
Luister maar eens om je heen, dan hoor je dingen zoals dit:
“Voel de angst en doe het toch”
“Stap uit je comfortzone, want daar liggen de mooiste resultaten”
“No pain, no gain”
“Je moet hard werken, om een mooi leven te verdienen”
Allemaal bullshit.
Onzin van de bovenste plank, als je het mij vraagt.
Het is zo verschrikkelijk hard.
We praten het elkaar aan en we praten elkaar na.
Juist vanuit de energie van angst.
PFFFFFF
Aan de andere kant van dit spectrum ligt diep vertrouwen.
Net zoals licht en donker elkaars tegenpolen zijn, zijn angst en vertrouwen dat ook.
Je kúnt geen vertrouwen laten groeien door over je angst heen te stappen.
Of het weg te duwen.
Of onder controle proberen te houden.
Dat bijt je uiteindelijk altijd in de staart.
Als er vertrouwen is
Dan is er geen angst
Ze kunnen niet tegelijk, op hetzelfde moment, aanwezig zijn.
Met liefdevolle aandacht kun je het diepe vertrouwen in jezelf en in het leven activeren.
Pas dan kan het gaan groeien. In je eigen energieveld.
Niet door jezelf steeds weer uit je comfortzone te slepen en je innerlijk te vermannen.
Zink in het bad van diep vertrouwen dat onder de oppervlakte geduldig op je wacht.